Bu götürülerden en önemlisinin, yüz yüze iletişim olduğunu düşünüyorum. En yakınlarımıza bile, hatta özellikle de yakınımızdaki insanlara karşı var olan iletişim şeklimizi ve cümlelerin, beden dilinin kalitesini epey azalttı bu teknolojik(!) unsurlar.
İnsanlar karşıda bir yüz ifadesi, gerçek bir insan olmaksızın birçok şey yazabiliyor, paylaşabiliyor, tanımadıkları milyonlarca insana mesaj atabiliyorlar. Ve yüz yüze iletişimin gereklerini düşündüğümüzde, telefon klavyesi ile gerçekleştirilen iletişimlerin ne kadar boş ve öylesine olduğunu anlıyoruz. Özellikle yeni kuşak, telefon klavyesiyle cümlelerini kurmaya ve karşılarında o insanı görmemeye o kadar alışmışlar ki, yüz yüze iletişimde birçoğu zorlanıyor, çoğunlukla kabalaşıyor, karşılarında gerçek bir insan olduğunu unutarak davranıyorlar. "İletişim becerisi" dediğimiz şeyi inanılmaz engelleyen bu durum bazı yetişkinlerde bile ortaya çıkabiliyor.
Sosyal medya üzerinden fazla kolaylıkla sarf edilen kaba cümleler, bu kaba cümleleri ve küfürleri sürekli gören bireyin bunları normalleştirmeye ve günlük hayatında kullanmaya başlaması, nezaketin git gide azalması... Bu süreci durdurmanın formülünü söylememize bile gerek yok. Telefonla geçirdiğimiz o saatleri en aza indirgemek ve kalan zamanımızda yaptığımız aktivitelerin niteliğini ve kalitesini arttırmak.
Hele ki son günlerde youtube reklamlarında karşıma çıkıp duran bir reklam sinirlerimi bozdu... Telefon ekranından resim çizme olanağı veren bir marka ve çizdikleri resimleri anlatan çocuklar. Boya kalelerini ve kağıtları kullanmaktan ziyade bunlar yaygınlaşırsa sanata olan ilgi ve beceri git gide azalacaktır diye tahmin ediyorum. Bir de bunu çok iyi ve şirin bir şeymiş gibi reklam olarak yayınlamaları daha da sinir bozucu....
Yetişmekte olan yeni neslin bu tarz durulardan daha uzak yetiştirilmesi dileğimle, hoşça kalınn. :)
