Bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine okumaya başladığım Göklere Anlat kitabını birkaç gün önce bitirmiştim. Öyle sürükleyici gitti ki uykusuz kalmama sebep oldu.
Kitabın Adı: Göklere Anlat
Yazarı: Erica James
Çeviri: Mesut Şenol
Yayınevi: Epsilon
Sayfa Sayısı: 480
Konu
Lydia ve henüz bebek olan kız kardeşi, önce babalarını sonra annelerini kaybedince Büyükbaba ve Büyükannelerinin yanına yerleştiriliyorlar. Bu iki ebeveyn oğullarını ve gelinlerini hiç sevmedikleri ve dinlerini aşırı muhafazakar bir şekilde yaşadıkları için Lydia'yı sevmiyor ve kötü davranıyorlar fakat küçük bebeği kendi kurallarına göre yetiştirebiliyorlar.
Lydia hayata dair acı gerçeklerle çok küçükj yaşta karşılaşmak zorunda kalıyor; bunlara rağmen umudunu ve güçlü olma özelliğini, büyüyünce güzel bir hayat yaşama isteğini kaybetmiyor. Lydia karakterini bu özelliği sayesinde çok ama çok sevdim.
Lydia yeni başladığı okulunda çok zorlansa da kendisini derinden etkileyen bir arkadaşlığa da adım atıyor.
Lydia yetişkin olduğunda Venedik'te huzurlu bir hayat yaşamaya başladığını görüyoruz. Ama geçmişin hayaletleri ve sırları onu bırakmamış; bu yüzden kitabın sonuna kadar büyük merak içinde neler olacağını bekliyoruz.
Genel Yorumlarım
Kitabın özellikle ilk yarısı aşırı sürükleyici ve merak uyandırıcıydı; elinizden bırakamayabilirsiniz. Sonlara doğru bazı yerlerde azıcık sıkıldım ama çok geçmeden başka başka gerçekler önüme çıkınca o heyecan da sonuna kadar sürdü.
Okurken heyecanlı bir film izler gibi oluyor, her sahnede karakterlerle birlikte yaşıyorsunuz. Bazı yerler öyle şaşırtıcı ya da öyle duygusal ki, bunların yüz ifademe yansıdığını hissediyordum.
Lafı fazla uzatmadan şiddetle tavsiye ettiğim bir kitap olduğunu belirtip altını çizdiğim yerlere geçeyim. Herkese iyi okumalar. :)
Altını Çizdiklerim
Son birkaç haftadır Lydia, yetişkinlerin sinirli olduklarında ve ne diyeceklerini bilemediklerinde, bilinen şeyleri belirtme gibi rahatsız eden bir alışkanlık içinde olduklarını fark etmişti. (sf 65)
Kim başkaları gibi olmak ister ki? Kim olduğumdan mutluyum. (sf 154)
Zengin ve akıllı olmak, şanslı doğmak demek değildi. (sf 169)
İyi dinle Lydia. Onlarsız daha iyi olursun. Erkekler! Bencil, işe yaramaz adiler hepsi de. (sf 227)
