Herkese selam! :) Niccolo Ammaniti'nin okuduğum ikinic kitabı Sen ve ben'i yorumlayacağım. Daha önce Korkmuyorum isimli kitabını yorumlamıştım ve hayatımda çok fazla etkilendiğim ve hiç ara vermeden aşırı merakla okuduğum nadir kitaplardan biriydi. Neyse. Gelelim Sen ve Ben kitabının konusuna.

Konu

Lorenzo, 14 yaşında, arkadaşlarıyla iletişim problemi olan bir ergendir. Annesi ve babası onun çok asosyal olduğu ve çevresiyle olan ilişkisinin sağlıklı gelişemediği yönünde endişeler duymaktadır. Lorenzo bir gün, arkadaşlarının



düzenlediği ve kendisinin davet edilmediği bir kayak partisinden, sanki davet edilmiş gibi bahseder annesine. Annesi, çocuğunun yaşıtlarıyla normal bir iletişim ve sosyalik göstermesinden memnun bir şekilde, gitmesine izin verir.

Fakat görüldüğü üzere Lorenzo aslında hiçbir yere davet edilmemiştir ve annesi onu yanında kayak malzemeleriyle istediği yere bıraktığında, tekrardan eve döner ve bodrum katına gizlenir. 1 hafta boyunca burada yaşamaya çalışır.

Bu arada madde bağımlılığıyla ilgili problemler yaşayan ve şehir dışından gelen üvey ablası bodrum katta onu bulur. Onun da kalacak bir yere ihtiyacı vardır ve Lorenzo ile bazı anlaşmalar yaparak, birkaç gün boyunca bodrum katında birlikte kalmak zorundadırlar.

Lorenzo kafasını dinleyebileceği 1 hafta hayal ederken ve planlarken, ablasının işin içine girmesiyle birlikte, büyüklerin dünyasındaki sorunlarla yüzleşir ve daha önce hiç farkında olmadığı bazı gerçekleri görmek mecburiyetinde kalır.

Genel Yorumlarım

Kitap kısacıktı, birka saatte bitirdim. Sürükleyiciydi ama o kadar etkileyici değildi. Korkmuyorum kitabına benzer bir konu ve tarzdaymış gibi duruyor ama Korkmuyorum kesinlikle mükemmel ötesiydi. Ama Sen ve Ben kitabını okumasanız da olur diyebilirim...

Altını Çizdiklerim

İnsanları seviyormuşum gibi yapmak hoşuma gidiyordu. (sf 34)

Korkular Neden ve Nasıl Kalıcı Olur

Çocuklar duygularının, coşkularının aşırı, bilişsel işlevlerinin az, deneyimlerinin, gözlemlerinin, bilgi birikimlerinin yetersiz, gerçekle bağlantılarının eksik olması nedeniyle duygularını, gördüklerini gerçekçi biçimde değerlendiremezler. Bunları abartarak, çarpıtarak, saptırarak, süsleyerek algılar ve korkulu sonuçlar çıkarırlar.



Çocukların korkusunda annenin, babanın, çevrenin, ninenin, dedenin büyük etkisi vardır. Korku bir baskı, denetim, disiplin, eğitim, engelleme erteleme aracı olarak kullanıldıkça çocuğun duygulanımları arasında etkili ve önemli izler bırakır.

İdrarını ve dışkısını denetleyemeyen söz dinlemeyen, yemek yemeyen, uyumayan çocuğun, cadı, büyücü, hayalet, hortlak, cin, peri, öcü, dev gibi gerçekdışı masal ögeleriyle ya da hekim, iğneci, polis, bekçi gibi kişilerle, köpek, kedi, yılan gibi hayvanlarla korkutulması kısa bir zaman için çocuğun denetim altına girmesinde yararlı olur. Ancak bütün bu tür yaklaşımlar yaşam boyu çocukta etkisini sürdürecek korkuların tohumlarını atar, böyle korkutmanın sık sık kullanılması ve sürekli olması bu tür korkuların filizlenmesine, büyüyüp gelişmesine neden olur.

Prof. Dr.Özcan Köknel

Yazar: Joshua Mohr

Çevirmen: Avi Pardo

Yayınevi : Aylak Kitap

Sayfa Sayısı: 200

Baskı Yılı: 2014

Arka Kapak Yazısı:

Depersonalizasyondan mustarip, otuz yaşındaki Rhonda'nın ayak izlerini süren Bana Hayatı Yaşanır Kılan Bazı Şeyler, cesur bir anlatıma sahip, yaratıcı ve büyüleyici bir ilk roman.

Henüz çocukken annesi tarafından terk edilmiş ve ihmal edilmiş Rhonda; annesinin erkek arkadaşı tarafından istismara uğrar. Yıllar sonra, yetişkin olarak yaşadığı utanç verici bir deneyimin ardından, Rhonda'nın içindeki çocuk ortaya çıkar ve onu sorunlu geçmişiyle yüzleşmeye zorlayacak alışılmadık bir yere götürür.

Joshua Mohr büyüleyici bir üslupla olağanüstü ve unutulmaz bir karakter yaratıyor.



2 gün içinde bitirdiğim, bitmesini hiç istemediğim, farklı bir kitaptı Bana Hayatı Yaşanır Kılan Bazı Şeyler. Chuck Palahniuk veya John Fante okuyucularının çok hoşuna gidecek bir tarzda yazılmış. Daha çok John Fante'yi anımsattı bana; belki çevirmenlerinin aynı olmasının da etkisi vardır bunda. Zaten kapakta Avi Pardo'nun ismini gördüğümde dikkatimi çekmişti kitap.

Çocukluğu travmalarla ve olumsuz olaylarla geçmiş bir adam, hayatından bahsediyor bizlere bu kitapta. Aşık olduğu kız, kanepesi yanan yaşlı kadın, adamın çocukluğu gibi birçok ilginç ve tuhaf karaktere rastlıyoruz. İlk sayfaları okurken, çok sürükleyici olacakmış gibi gelmemişti bana ama okumaya devam ettikçe daha çok içine çekmeye başladı ve son zamanlarda okuduğum en sürükleyici romanlardan biri haline geldi. Küçük bir çocuğun çekebileceği acılar, anne yoksunluğunun yarattığı hisler, yaşlı kadınların ruh halleri gibi konularda fikir sahibi olmamı ve bazı şeyleri hissetmemi sağladı. Oldukça akıcı ve sade diliyle bir çırpıda okunuyor; hani neden bitti daha yok mu dedirten kitaplardan. Mutlaka okunması gerekenler listeme Bana Hayatı Yaşanır Kılan Bazı Şeyler kitabını da ekledim... iyi okumalar :)



-Yorganı başıma çekip saatlerce haykırmak istediğim günlerden birini yaşıyorum.  Ne demek istediğimi anlıyor musun?

- Ben, Rhonda, çok iyi anlıyordum ne demek istediğini.. Benim de orada bulunmuşluğum var.

-Nerede?

-Hayatının senden başka herkes için olduğu duygusuna kapıldığın yerde. (sf 54)

Her şeyin daha kötü olabileceğini bilmene gerek yok. Senin bilmen gereken her şeyin daha iyi olabileceği. (sf 72)

Öğüt vermeyi sevmem. Fakat hayatımda öğrendiğim bir şey varsa o da senin için önemli olan şeyleri kovalaman gerektiği. İstediğin bir şeyi uğrunda savaşmadan elde edemezsin. (sf 74)