Lolita-Vladimir Nabokov

Selamlar. Uzun zamandır merak ettiğim bir kitap olan Lolita’yı sonunda okudum. Orta yaşını geçmiş bir adamın küçük bir kıza olan tutkusunun konu alındığı dışında hiçbir ön bilgiye sahip değildim. İsterseniz kısaca konudan bahsedeyim.



 

Humbert isimli bir adam, kendi anılarını anlatıyor bu kitapta. Küçükken çok aşık olduğu bir kız var. Onunla çok yakınlaşsa ve duygusal bir şeyler paylaşmış olsa da çok şey yaşayamıyorlar ve kız ölüyor. Adam yıllar sonra, bir edebiyat profesörü olarak, Amerika’da Charlotte isimli dul bir kadının evinde kirada kalmaya başlıyor. Kadının 12 yaşındaki kızı Dolores’i görür görmez içinde çok güçlü hisler beliriyor. Onsuz yaşayamayacağını hissediyor. Küçük kızla yalnız kalmak için fırsat kolluyor.

Çok geçmeden, Dolores’in annesi Charlotte, Humbert’e aşık olduğunu, onunla evlenmezse evinden çıkıp gitmesi gerektiğini belirten bir mektup gönderiyor. Humbert kızla yakınlaşabilmek adına teklifi kabul ediyor ama yine kısa bir süre sonra o kadın trafik kazasında ölüyor.

Dolores gittiği yaz kampından dönünce Humbert’le yalnız kalıyor. İkisi uzun bir süre şehri dolaşarak, modellerde konaklayarak vakit geçiriyorlar. Dolores Humbert’e çocukça ilgi gösterip onunla oyunlar oynuyor, kampta tecrübe ettiği bazı şeyleri onunla paylaşıyor.

Humbert, kızın büyümesinden ve kendinden uzaklaşmasından çok korkuyor. Dolores 17 yaşına geldiğinde de işler değişmeye başlıyor. İkisinin de hayatı biraz değişiyor. Fazla ayrıntıya girmeden konudan bahsetmeyi sonlandırayım. : )

Genel Yorumlarım

Önyargılı insanların okurken zorlanacağı bir kitap Lolita. Humbert karakterinin küçük Lolitasına duyduğu hisleri anlayabilmek ve içinizde hissedebilmek  o kadar kolay olmasa gerek. Sayfadan itibaren pedofili ve sapkınlık konuları benim aklımın ucundan bile geçmedi. Yalnızca orta yaşı geçmiş olan bu adamın küçük bir kıza olan çaresiz, duygulu, hassas aşkını hissettim. Konuya ve yazarın anlatış tarzına bayıldım. İnsana derin hisler katan, çok içten anlatımıyla her noktayı içinizde hissettiren bir kitaptı.

Mutlaka okunması gerektiğini düşünüyorum. Sonlarında ben biraz hüzünlendim açıkçası. Hayal ettiğim mutlu son öye değildi. : ) Her neyse, hayata bakış açınızın yelpazesini epeyce genişleten, müstehcen sahneleri bile içinizde büyük duygusallık ve hassasiyet oluşturarak hissettiren bir kitaptı.

Herkese iyi okumalar…

Altını Çizdiklerim

Zaman bizim hayallerimizden daha da süratle hareket eder. (sf 108)

Sevilen bir kız kadar zalim bir kimse yoktur bu dünyada. (sf 158)

O kadar müşfikti ki sırf ahbaplık ve şefkat dolayısiyle kendisini herhangi bir zavallı mahluka, kırık bir ağaca veya üzgün bir kirpiye teslim ederdi. (sf 244)