Erken kaybedenler... Emrah Serbes'in 8 farklı hikayeyi bir araya topladığı, 'kendini kandırmacayı en iyi oyun belleyenlere, silgisini koparıp veren Esralara aşık olmaya karar verenlere, sürekli kovanı mı kamyonunu mu yanına alacaksın seçimine zorlanan veletlere, torunlarında göçüp giden Rüstem Beylerinin yansımasını gören anneannelere, görmezden gelinen tüm ahaliye' hediye ettiği kitabı.
Bir solukta rahatlıkla okuyabileceğiniz, her hikayede altını çizip aklınıza kazıyacağınız olaylar barındıran bir kitap Erken Kaybedenler. Okuduğumda her bir sayfada hem istemsizce gülümsediğim hem de istemsizce hüzünlenip' ulan böyle hayatın ben' dediğim bir kitap.
Abisi şehit düşen küçük bir çocuğun üniversite öğrencisi üst komşusuyla arasında geçen intikam, nefret dolu ve sonunda büyük bir sevgiye dönüşen hikayesinin anlatıldığı bölüm benim en dikkatimi çeken yerdir. Küçük Faşo olarak tabir ettiğimiz arkadaşımız terörist dediği üst komşusuyla bir gün bir protestoya katılır ve efsane olmuş şu cümleler çıkar ağzından: 'Polisler grubu çembere alıp ellerindeki biber gazlarını sıkmaya başlayınca herkesin gözleri doldu. Öne çıktım, Göz yaşartıcı sıkmanıza gerek yok, dedim. Arkadaşlar zaten yeterince duygusal insanlar.'
Velhasıl kelam, üslup, konu bakımından son derece güzel, birkaç saat içinde bitirilebilecek bir kitap. Naçizane bir puan verecek olursam 10 üzerinden 10 u hakeder :) Son olarak yazımı 'Bu hain,aşağılık dünyanın gururla gülümseyebilenlerine ne mutlu! Ne mutlu aşkları yüzünden haysiyetlerini kaybetmeyi göze alabilen adamlara!' diyerek bitiriyorum.Hepinize iyi okumalar..
YAREN. 31.07.2016
