Erken kaybedenler... Emrah Serbes'in 8 farklı hikayeyi bir araya topladığı, 'kendini kandırmacayı en iyi oyun belleyenlere, silgisini  koparıp veren Esralara aşık olmaya karar verenlere, sürekli kovanı mı kamyonunu mu yanına alacaksın seçimine zorlanan veletlere, torunlarında göçüp giden Rüstem Beylerinin yansımasını gören anneannelere, görmezden gelinen tüm ahaliye' hediye ettiği kitabı.

Bir solukta rahatlıkla okuyabileceğiniz, her hikayede altını çizip aklınıza kazıyacağınız olaylar barındıran bir kitap Erken Kaybedenler. Okuduğumda her bir sayfada hem istemsizce gülümsediğim hem de istemsizce hüzünlenip' ulan böyle hayatın ben' dediğim bir kitap.

Abisi şehit düşen küçük bir çocuğun üniversite öğrencisi üst komşusuyla arasında geçen intikam, nefret dolu  ve sonunda büyük bir sevgiye dönüşen hikayesinin anlatıldığı bölüm benim en dikkatimi çeken yerdir. Küçük Faşo olarak tabir ettiğimiz arkadaşımız terörist dediği üst komşusuyla bir gün bir protestoya katılır ve efsane olmuş şu cümleler çıkar ağzından: 'Polisler grubu çembere alıp ellerindeki biber gazlarını sıkmaya başlayınca herkesin gözleri doldu. Öne çıktım, Göz yaşartıcı sıkmanıza gerek yok, dedim. Arkadaşlar zaten yeterince duygusal insanlar.'

KİTABIN ADI: DELİ KADIN HİKAYELERİ  

-ARKA KAPAK-

''Aklın kıyısında gezinen. kadınlıklarını bir lanet gibi sırtlarında taşıyan, hepsi 'kaybetmeye' yazgılı, içe işleyen yalnızlıklarıyla kalp burkan hayatlar, varoluş kabusları...''

''Kalemini zehire, kana, cinnete, ölüme ve hayata aynı lezzetle batıran Mine Söğüt'ten unutulmayacak yirmi bir delilik hikayesi...''

---

Deli Kadın Hikayeleri'nde her bir hikaye okuyucusuna çok farklı hisler yaşatıyor. Bu hikayeler, kendi karanlığında boğulmuş, sahip olduğu hiçbir şeyden tat alamayan, ruhlarını kaybetmiş kadınların hikayelerinden oluşuyor.

Bir hikayede yaşlı bir kadın, geçmişe olan özlemini ve artık geri dönüşü olmayan eski günleri hatırlarken yada annesi intihar etmiş bir kızın gözünden adım adım annesinin intihara meyil eden zihninin derinliklerinde kayboluyorsunuz ve ister istemez kitap bu karanlığı size de bulaştırıyor.

Her hikaye ortalama 5-10 sayfa kadar. Başladığınız hikayeye alışmaya çalışırken, son birkaç paragrafta hikayedeki kadınla özdeşleşmeye başlıyorsunuz ve ardından hikayenin sonuna geliyorsunuz. Hikaye sona erdiğinde ise karakterin hikayesinin oldukça kısa bir şekilde anlatılmış olmasına rağmen, aranızda oluşan derin bağa bir hayli şaşırıyorsunuz.

Karakterlerin yaşadığı acılar her ne kadarda sizin yaşantınızla alakasız gibi görünse de, hikayelerde anlatılmış tüm acıları yüreğinizde hissediyorsunuz. Bunda, hikayelerin yaratıcı olmasının yanı sıra Mine Söğüt'ün kaleminin muazzam tutarlılığının etkili olduğunu söyleyebiliriz.

Kitapta hikayelerin aralarında karşınıza çıkan resimler hikayeleri destekleyici tarzda çizilmiş. Bu resimlerin insanı melankolik bir ruh haline soktuğunu ve derin düşüncelere teşvik ettiğini de söylememiz gerekiyor.

 

~ içinden...

''Hani derler ya insan ölürken hayatı bir film şeridi gibi gözlerinin önünden geçermiş, yok çocuğum, yalan. Ben ölüyorum ve hayatım bir film şeridi gibi gözlerimin önünden filan geçmeyecek. Hissediyorum. Ben unutmak istiyorum doktorcuğum. Eskiden olan her şeyi unutmak. İnsan ölürken geçmişi hatırlarsa çok üzülür değil mi? İnsan ölürken kendi kendini niye üzsün ki? Je veux seulement oublier... Ah doktorcuğum o şarkıyı alırken içimden çok dikkat et çok güzel bir cümle vardır, o düşmesin: Vie qui veut me tuer, beni öldürmek isteyen hayat, c'est magnifique, muhteşemdir. Hayat bu kadar muhteşem olmasaydı çocuğum, o şarkıları söyleyecek , o şarkıları melodi melodi ezberleyecek şevki nasıl bulabilirdik, değil mi ya!''

Son olarak, Deli Kadın Hikayeleri'ni okumak isteyen sevgili okuyucularımıza şunları söylemek istiyorum;

Kitabı bitirdiğinizde bambaşka bir bakış açısına sahip olacağınızı söyleyebilirim. Bir kadını anlamanın imkansız olduğunu söyleyenler, kadının her zaman mutsuz olduğunu, kötülüğün onun ruhunda olduğunu söyleyenler var. Fakat hiç düşündük mü, kadın ya o hayalini kurduğunuz kadın olmak istemiyorsa? Kadın ya anne veya eş olmak istemiyorsa? Kadın ya yaşlandığında yeniden genç ve güzel bir kadın olmak istiyorsa? Kadın ya kedilerle doyasıya konuşmak istiyorsa? Kadın ya dilediğince 'KADIN' olmak istiyorsa?

Bu kitabı okuduğunuzda bu mevzularla derinden ilişkili olacaksınız.

İyi okumalar.

30.07.2016

Nihan Polat

Kitabın Adı: Gül Limanı oteli

Yazarı: Debbie Macomber

Çevirmen: Filiz Karaman

Yayınevi: Epsilon Yayınları

Sayfa sayısı: 380

Merhabalar, yine bir Debbie Macomber kitabı okudum. :) Yeni bir serinin ilk kitabı: Gül Limanı Oteli. Sürükleyici ve mera ettiren bir kurgusu var; ne olacağını görmeden kitabı bırakamıyorsunuz elinizden.

Konudan bahsedeyim. Joe Marie, kocasını kaybetmiş acılı bir kadın. Hayatında yeni bir başlangıç yapmak istiyor ve çareyi, yüksek kariyerine rağmen bankacılığı bırakarak bir ailenin işlettiği oteli satın alıyor, ismini de değiştirerek Gül Limanı Oteli koyuyor. Henüz işlerini tam olarak bitirmeden, kısa zamanda 2 müşteri geliyor oteline. Kitap boyunca da Jo Marie ve iki müşterinin hayatlarını kesitler halinde okuyoruz; benim çok sevdiğim, klasik bir Debbie Macomber anlatımı yani.:)

Müşterileden Josh, üvey babasının ölmek üzere olduğunu öğrendiği için geliyor kasabaya. Fakat üvey babasıyla hiç anlamamış, onun tarafından evden kovulmuştur yıllar önce. Diğer müşteri Abby ise, yıllar önce yaşadığı korkunç bir olay nedeniyle ayrılmış kasabadan. Şimdi de abisinin düğünü için geliyor ve yüzleşemediği birçok şeyle yüzleşiyor.

Debbie Macomber'ın okuduğum hiçbir kitabı sıkıcı ve sıradan değildi. Ama Gül Limanı Otelinde çok az karakter oluşu ve olayları da önceden tahmin edebiliyor oluşumuz, diğer kitaplar kadar etkileyici olmadığını gösteriyor bence. Hatta bu serinin bir sonraki kitabında neler olabileceğini bile kesin bir şekilde tahmin edebilirsiniz. Dizi senaryosu gibi olmuş, sonraki bölümde kimin kime aşık olacağını biliyorsunuz.

Debbie Macomber'ın diğer kitaplarını bayılarak okuyanlar, bu kitapta birazcık hayal kırıklığına uğrayabilirler. Ben Küçük Mucizeler Dükkanı serisinin bir okuru olarak, onun kurgusuyla Gül Limanı Oteli'nin kurgusunu karşılaştıracak olursam,Gül Limanı Oteli çok çok gerilerde kalacaktır.

   Eğer benim gibi bu yazarın hayranıysanız ve kötü de olsa okumak istiyorum diyorsanız, heyecanlı ve sürükleyici ama çok zayıf bir kurguyla, çok az karakterle ve gerçeklikten çok çok uzak, biraz yavaş gelişen olaylarla karşılaşacaksınız. İyi okumalar...

• Cam kavanoz


• Tutkal


• Fırça


• Peçete


• Alüminyum folyo bant


• Sim

9. Kuruyan kavanozumuzu süslüyoruz. Ben parmağımla üst ve alt kısımlara tutkal sürüp, yine parmağımla, çok yoğun olmayacak şekilde simler sürdüm. Gri veya beyaz sim güzel duracaktır.
- Sonra kavanozun ağız kısmına jüt ipi (hasır ip) sardım ve ipe bir kolye ucu geçirerek kurdele şeklinde bağladım.

Kitabın Adı: Garez

Yazarı: Griffin Hayes

Çevirmen: Derya Öztürk

Yayınevi: Panama Yayıncılık

Baskı Yılı: 2015

Sayfa Sayısı: 336

Okuduğum en sürükleyici ve ürkütücü korku-gerilim kitaplarından biri. Hemen bitirdim ve ne çabuk bitti diye düşündüm, bu kadar sürükleyici ve sizi içine alan bir kitabın o kadar kısa olmaması gerekirdi.

  Konusuna gelirsek, art arda cinayetlerin işlendiği küçük bir kasabada tuhaf olaylar gerçekleşmeye başlıyor. Cinayet kurbanlarından birisi de kasaba şerifinin karısı. Şerif, karısının cinayet değil intihar nedeniyle öldüğünü düşünmek istediği için, geçmiş yıllarda da aynı kasabada aynı korkunç şekillerde öldürülen insanların dosyasını tekrar açmayı da reddediyor. Fakat ne kadar gerçeklerden kaçmaya çalışsa da bir şekilde ürkütücü gerçekler su yüzüne çıkıyor. Bir yandan, şerifin kızı Samantha ve kasabaya ailesiyle birlikte yeni taşınmış olan Lysander da bu olayların içine çekililiyor. Samantha ve Lysander, son derece ürkütücü şeyler keşfedip kimsenin tahmin edemediği korkunç olaylarla karşılaşıyorlar. Ruhlar, lanetler, reenkarnasyon gibi bir takım doğa üstü unsurlarla birlikte, hem polisiye hem gerilim diyebileceğimiz bir kitap aslında.

  İçinde bulunduğunuz dünyadan sizi alıp tamamen o kasabaya ve ürkütücü olaylara çekiyor. Bir solukta okuyabileceğiniz, harika kurgulanmış, çok heyecanlı bir korku-gerilim kitabı. Bu türü seviyorsanız mutlaka okumanız gereken kitaplardan biri Garez.

Merhaba sevgili kitapseverler. Uzun zamandır, Üç Renkli Deniz kadar kalın bir roman okumamıştım. 756 sayfalık bir kitabı muhtemelen uzun sürede bitiririm diye düşündüm ama öyle akıcı, heyecanlı ve gerçekti ki bitmesini hiç istemedim ve o 756 sayfa kısacık bir kitapmışçasına bitti. Şimdi de karakterleri özlediğimi fark ediyorum; insanın içine işleyen hemen hemen her kitapta insan bu duyguyu hissediyor zaten.

Kısaca konusundan bahsedeyim. Çok uzun bölümlerden oluşuyor kitap. Her bir bölümde, Orion Oh ve ailesi teker teker, kendi hayatlarından ve doğal olarak aile içinde yaşananlardan bahsediyor. Arada daha farklı ve Oh ailesine mensup olmayan karakterlerin anlattıklarına da rastlıyoruz.

Orion Oh’un karısı Annie Oh, eğitim almamış olmasına rağmen başarılı ve çok ünlü bir ressam; yeteneği geç keşfedilmiş. Annie, resimlerinin sergilendiği bir galerinin sahibi olan Viveca adındaki kadına aşık olup, kocası Orion’u terk ederek New York’a, Viveca’nın yanına taşınıyor. Annie’nin bu eşcinsel ilişkisine ailenin 3 çocuğu ilk başlarda tepki gösteriyor; fakat sonra saygı göstermeye başlıyorlar.

Bu süreç içerisinde, Annie’ye ait bazı sırlar ve çocukluğuna dair bazı gerçekleri öğreniyoruz.
Kitaptaki her bir sahne öyle gerçekçiydi ki, kimi kısımlar hissettirdiği şeyler dolayısıyla insana iğne gibi batan farkındalıklar veriyor. Cinsel sapıklıklar, pedofili, veya homoseksüelliğe dair çok geniş bir bilinç duygusu katıyor.
Yani kısaca, hayatımda okuduğum en etkileyici ve mükemmel kitaplardan biriydi. Her bir olayı yaşıyormuş gibi hissettirdiği için çok değerli tecrübeler ve çok geniş bakış açıları kazandırdı.

Hiç ama hiç sıkılmadan, bu kalın kitabın son cümlesini okuyup da kapağını kapatınca bir süre kendinize gelemeyecek ve bittiğini kabullenemeyeceksiniz.

---altını çizdiklerim---
Erkek arkadaşının ona tokat atmasının bir seferlik olduğuna kendisini inandırmaya çalışan genç kıza, ya da başka erkeklerle se *s yapmanın onu heyecanlandırmasına rağmen gerçek bir eşcinsel olmadığını kendi kendine anlatmaya çalışan genç çocuğa. ‘Elini uzat.’ derdim onlara. ‘Şimdi yüzüne yaklaştırmaya başla. Daha yaklaştır.’ Ve elleri burnunun bir santimetre uzağındayken, gördüklerini anlatmalarını isterdim.’ ‘Bulanık’ derlerdi ve bende bazen duruma ne kadar yakınlaştırırsak tanımlamanın o kadar zor olacağını söylerdim.(sf 138)

Belki de cehennem, hapishaneden daha kötü olacaktı. Böyle düşünerek, ölmeden önce telefonu aldım ve Rahip Joe’yu aradım. Telefonda ağlayarak, ölmekten korktuğumu söyledim. Sanırım iş ciddileşince, bu dünyada yaşamanın berbatlığını öldükten sonra yaşayabileceklerime tercih ettim. (sf 618)

…evet, benim hayal ettiğm gibi bir hayat olmayabilir ama bu da bir hayat. (sf 721)

Geçmişe bakabilirsin ama oraya takılmamak lazım. (sf 735)

Paronayak biri olman, birinin seni takip etmediği anlamına gelmez. (sf 737)

Kitabın Adı: Sevginin Son Dileği

Yazarı: Debbie Macomber

Çevirmen: Nilgün Birgül

Yayınevi: Martı Yayınları

Sayfa Sayısı: 464

Merhabalar sevgili kitapseverler! :) En çok sevdiğim ve birkaç yıldır, kitapları elime geçtikçe okuduğum yazarlardan biri olan Debbie Macomber'ın Küçük Mucizeler Dükkanı serisinin 7. kitabı olan Sevginin Son Dileği'ni bitirdim. Bu serinin kitaplarını aralıklı olarak okudum sırasıyla; hepsi birbirinden heyecanlı ve sürükleyiciydi. Şimdi, sırasıyla kitapların isimlerini yazmak istiyorum:

Aylar önce Yeni Başlangıçlar Mevsimi'ni okumuştum; geçtiğimiz gün de Sevginin SonDileği'ne rastladım kütüphanede. 8, 9 ve 10. kitapları da bir an önce sırasıyla okumak istiyorum; onların da öncekiler kadar mükemmel bir kurgusu olduğuna eminim. :)

Küçük Mucizeler Dükkanı serisinde ilk kitaplardan itibaren baş kahramanlar genellikle kadındı; onların kısmen birbiriyle bağlantılı, merak ettiren, çeşit çeşit duyguları yaşatan yaşamları çerçevesinde gelişiyor olaylar. Fakat Sevginin Son Dileği'ndeki baş kahramanımız bu kez bir erkek;  bir klinikte çocuk doktoru olan Michael.

Şimdi konudan bahsetmek istiyorum biraz. Michael'in karısı Hannah, kanser sebebiyle hayatını kaybediyor. Michael bu acıyı uzun süre atlatamıyor ve büyük boşluk için giriyor. Karısının ölümünün üzerinden 1 yıl geçtiği gün, Hannah'nın yazmış olduğu ve ölümünden tam 1 yıl sonra Michael'ın okumasını istediği bir mektup geçiyor eline. Bu duygusal mektup Michael'e Hannah'yla iletişim kurabildiği hissini veriyor; mektup onu tekrar hayata döndürüyor, Hannah'nın mektupta yazdıklarını günlerce düşünüyor, yeni başlangıçlar yapmaya karar veriyor. Esas heyecanlı olaylar, bu kararlarından sonra başlıyor.

--birazcık spoiler--

Hannah mektubunda Michael'e, hayata dönüp acılarını unutarak kalbini başka birine açması gerektiğini, evlenmesi ve hayatını acılara bağlı olmadan yaşaması gerektiğini yazmış. Hatta bu evlilik tavsiyesi adına, kendi tanıdığı ve güvendiği  3 kadından oluşan bir eş adayı listesi yapıyor. Michael bu mektubu defalarca okuyup üzerine iyice düşünüyor, sonunda, ölen karısının bu dileğini yerine getirmeye karar veriyor. Listedeki 2 kadınla birden flört etmeye başlıyor. O sırada listedeki diğer kadınla da tanışmanın bir yolunu buluyor. Sonradan tanıştığı o kadından hiç hoşlanmıyor ve hiç tahmin etmediği bir aşk yaşıyor.

--ve genel yorumlarım--

Daha önceki seriler kadar heyecanlı bulamadım ben Sevginin Son Dileği'ni; çünkü olayların ne yönde gelişeceği kesin bir şekilde bellli oluyor; bir de Debbie'nin ana karakterinin bir erkek olmasına alışkın olmadığım için ben birazcık garipsedim açıkçası. Ama yine de hoş ve heyecanlı bir aşk hikayesi, merak ettiren bir olay örgüsü var. Serinin diğer kitaplarıyla kıyasladığınızda biraz zayıf kalıyor gerçekten.  Ama yinede, siz de benim gibi, bir seriyi atlayarak okuyamam diyenlerdenseniz mutlaka okuyun; zaten olaylar sürükleyici olduğundan hemen bitiyor kitap.

Önceki serilerdeki kadın karakterler hakkında da ufak ufak bilgilere rastlayabiliyoruz. Mesela, Michael'ın flört ettiği kadınlardan birisi, daha önceki kitaplardan tanıdığımız Alix karakteerinin çalıştığı, Blossom Sokağı'ndaki Fransız Kafesinin sahibiydi.

Her neyse, seriyi atlamamak için mutlaka okuyun derim ama fazla beklenti içine de girmemeli. Umarım sonraki kitaplar, en az ilkleri kadar heyecanlı ve mükemmeldir. :)

Sonraki yorumumda görüşmek üzere, iyi okumalar...