İster istemez kendimizi başkalarıyla karşılaştırıyoruz; yaşam koşullarını göz önüne alarak kimin bizlerden daha iyi durumda olduğunu görerek kendi moralimizi bozup duruyoruz.
Bunu ben de yapıyordum hep, hayatta bazı konularda başkalarından çok daha şanssız olduğuna inanan bireyler sık sık kendisini başkalarıyla karşılaştırır. Fakat önemli olan şey,
çıkardığımız olumsuz sonuçlar karşısındaki tepkilerimizdir. Eğer bunları aşılmaz engeller olarak görüp kendimize birkafes içine hapsedip orada üzülmeye başlarsak hayat daha da çekilmez hale gelir. Boşu boşuna acı çekmiş oluruz. Çünkü düşünce yapımızı değiştirerek var olan tüm imkansızlık ve şanssızlıkları avantaj haline getirebiliriz.Çünkü zorluklar, içimizdeki gücün ortaya çıkması için karşımıza çıkan fırsatlardır. Işık, engele çarpmadan görünür hale gelemez.
İçimizde devasa bir potansiyel var. Biz engeli nasıl aşacağımıza odaklandığımızda, bizi sıçratan ve uyaran şey olur o. Olaylar bizi belirlemiyor. Olaylara nasıl baktığımız bizi belirliyor. Çok özendiğimiz ‘şanslı insanlar’dan olsaydık bu zorluklarla karşılaşmayacaktık. Ve inanın ki zorlukları aşarak, yılmadan bir yere gelebilen, bir şeyler elde edebilen insanlar kendisini çok daha fazla severler ve hayatı kendileri için daha değerli hale getirirler.
‘’Nasıl aşarım?’’ demeliyiz. ‘’Neden bu benim başıma geldi?’’ dersen kendini çözümsüzlüğe mahkum edersin. Kendine acımaya başlarsın.Olumsuz düşünmek, olduğun yerde kalmaktır, kıpırdamamaktır. Çabuk vazgeçmek, senin o konuda olumsuz düşündüğünün kanıtı. Ve esas değerli olan şey kolaylıklarla dolu bir yaşam değil, zor koşullara rağmen ayakta durma gücünü hiç kaybetmeden mücadele etmek, umutsuzluklara el sallamaktır.
''Yaşamda aşmamız gereken zorluklar vardır ve bazen bu zorlukların geçmesi için biraz zaman gerekebilir." (Mutsuz Olmak Günahtır, Mustafa Çay, sf 25)
Olumlu düşünebilme yetisi, içimizdeki gücü harekete geçirebilme yetisiyle ifade bulduğunda, bizi motive ettiğinde gerçek anlamda olumlu düşüncedir.
