Zeplin-Karin Tidbeck

Kitabın Adı: Zeplin

Yazarı: Karin Tidbeck

Çevirmen: Tülin Er

Yayınevi: Aylak Kitap

Sayfa Sayısı: 151

   Fantastik kitaplar okumayı pek sevmeyen bir okuyucuyum; öykü okumayı da aynı şekilde. Fakat çok beğendiğim bu kitapta, birbirinden tuhaf fantastik öyküler yer alıyor.

Açlık oyunları, Harry Potter, Yüzüklerin Efendisi gibi bilindik popüler fantastik kitaplardan çok daha farklı ve orijinal. Karin Tidbeck'in fantastik dünyasını çok sevdim. Her bir öyküde hayal etmesi çok zor tasvirler ve olaylar, sanki çok normalmişçesine aktarılmış. Bu kısa öyküler ayrı ayrı çok çeşitli fantastik dünyalar içeriyor. İlk başta çok garipsedim; hayal gücünün ve doğaüstü unsurların bu kadar yüksek olması bu hissi yarattı. Ama çok geçmeden bunun gerçekten muhteşem bir şey olduğunu düşündüm.  Rüyalarıma giren bazı şeyler de oldu. Mesela Teyzeler başlıklı öyküyü yatmadan önce okumuştum; rüyamda insan anatomisiyle ilgili biraz mide bulandırıcı unsurlarıyla bir rüya görmüştüm; uyanır uyanmaz o hikaye ve Zeplin kitabı aklıma gelmişti. Fantastik kurguyu sevenler için, hatta sevmeyenler için de harika bir kitap. Çok keyifli birbirinden farklı ve tuhaf fantastik hikayeler. Bazılarını o kadar sevdim ki, uzun bir kitap olmadıkları için üzüldüm. Aslında o öykülerin her biri farklı farklı kalın romanlar olarak işlenebilirdi. Fantastiğe ve öyküye bakış açımı değiştiren bir kitaptı Zeplin. Mutlaka okunması gerekenler arasında tutuyorum bu kitabı.



 

İçinden en çok beğendiğim öyküler

 

Beatrice

Rebecka

Arvid Pekon Kim?

Rengeyiği Dağı

Norveç Böğürtleni Reçeli

Augusta Prima

---altını çizdiğim cümleler ve hangi öyküde geçtikleri---

‘’Delicesine aşık olmanın hiçbir değeri yok. Gerçek dünyada bir karşılığı yok.’’ Yatağının kenarında duran buhar makinesini başıyla işaret etti. ‘’ben ve Hercules, birbirimizi anlıyoruz. Birbirimize özen gösteriyoruz. Bu tür bir aşk daha iyi bence.’’ (Beatrice, sf 16)

-‘’Dün bir kutu uyku hapı yuttum biliyor musun?’’

-‘’ve…?’’

-‘’Bu sabah öbür taraftan çıktılar. Bütün halde. Tanrı benimle dalga geçiyor. (Beatrice, sf 40)

Ölmeyi çok istemiyorum. Sadece içimde ne kadar yaşama sevinci var ondan emin değilim.(Pyret, sf 105)

Zaman tiksindirici bir şeydi, insani bir şey. Buraya ait değildi. Eti çürüten, rüyaları solduran güçtü o. (Augusta Prima, sf 117)