İnsanlar kendi kıymetlerini bilmeliler.
Geçmiş ölüdür. Yalnız bu an yepyeni bir an. Gelecek: o henüz daha yok. An’la dans ettiğinde, o zaman yaşam enerjin artıyor. Geçmişin hayaletleriyle yaşarsak adım atmakta çok zorlanırız. Anda yaşamak, iç huzuru ve kendinle barışık olmayı gerektiriyor.Olanı olduğu gibi kabul etmek içimizde öyle bir şükran duygusuna neden oluyor ki, o şükran duygusu, içindeki iyiliği, içindeki zenginliği, içindeki ışığın parlaklığını ortaya çıkarıyor. O zaman, yaşamın armağanını harikulade şekillendirmiş, değerlendirmiş oluyorsun ve yaşama ışığını sunmuş oluyorsun. Işığını ortaya çıkarmak için önce kendi önünden çekilmelisin. Kendini başkalarıyla kıyaslamadan, bahaneler arkasına sığınmadan geçmişi silip atarak yeni başlangıçlar yapabiliriz. Bir yolda ilerliyoruz. Bir yerlerde çukura düşmüş olabiliriz, ilerleyememiş olabiliriz.
Geçmişinizin bugünü esir almasına izin vermeyin. Bu gün, şimdi,
hayatı daha farkında olarak nasıl yaşayabilirim? Hata yaptığım zaman, kendi hatamla yüzleşmeyi, kendimi geliştirmeyi nasıl öğrenebilirim? Bunu kendimize ancak biz öğretebiliriz. Yeni başlangıçlar yapmak için içimizdeki gücü kullanır, kendimize olan sevgimizi her an kalbimizde hisseder ve hayatımızdaki güzelliklere bakarak yaşarsak korkularımızdan sıyrılırız ve geçmişin hayaletlerini geride bırakabiliriz.Geçmişi bırakın. Diğer insanlara endeksli bir hayatı yaşamaya devam ettiğimiz sürece, zaten mutlu olma şansımız yok. Kendimizi geçmişle değerlendirdiğimiz sürece de dibe batmaya devam ederiz. Acı çekeriz, söylenir dururuz ve hayat öyle devam eder.
