Ölene kadar umudum da bitemez, hayallerim de sönemez.
Kendini bulabilmek, keşfedebilmek, hayatını inşa edebilmek ve bunu gerçekten yüreğinin ışığında yapabilmek, hemen yarın sabah olacak şeyler değildir.Kendimi yerden yere vurmak, kendimi ezmek, kendimi geri çekmek olabilecek en yanlış düşünce biçimlerinden birisidir. Yani kurban rolü oynamak kolay olandır. Bu bir kaçıştır. Her birimizin hayatında olumsuz koşulları elbette ki var. Şöyle düşünmemiz lazım: ben nerden başlayıp ufak ufak değişiklikler yapmaya başlayacağım? Kendimizi koşullara mahkum sayıp söylenerek hiçbir şeyi çözemeyiz. Birisi gelip sizi kurtaramaz. Birisi size yardım edemez. Siz ayağa kalkmadıkça. Ya kolay yolu seçeriz, ‘’hayatım bu’’ deriz, ya da bir yerden başlarız. Önce bunun kararını vermemiz lazım. Ben kurban olarak söylenip, bitkisel hayata devam mı edeceğim, yoksa bir yerden başlayıp,, hayatımı, hayalini kurduğum seviyeye mi getireceğim.
Hayatımdaki öncelikler neler?
İlk adımı atmak için bu soruyu kendimize soralım ve düşündüğümüz şeyleri maddeler halinde bir kağıda yazalım. Ben kendi lisemi hazırladım
-Ekonomik güvence
-Kariyer
-Yüksek standartlar
-Sağlıklı bir beden
-Her günü verimli biçimde yaşamak
-Çok çalışmak
-Kendini tanımak
-Kendini geliştirmek
-Bilgini artırmak.
Listemdeki her şeyi layıkıyla elde edebilmek, hayatımı daha güzel bir hale getirebilmek için bu saydığım maddelere vakit ayırmam gerekiyor. Bunlara giden yolda kendimi ilerletmem, uyanmam gerekiyor.
