Niccolo Ammaniti’nin ismini, Korkmuyorum kitabını okuyana kadar duymamıştım. 1966 Roma doğumlu bir yazarmış. Neyse, Korkmuyorum’u akşam başlayıp gece bitirdim; bir solukta okudum diyebilirim. Şaşırtıcı derecede mükemmel bir kitaptı.
Kitabın Adı: Korkmuyorum
Yazarı: Niccolo Ammaniti
Çeviri: Eren Cendey
Yayınevi: Can Yayınları
Sayfa Sayısı: 238
Baskı Yılı: 2003
Konusundan bahsedeyim biraz. Güney İtalya’nın küçük bir köyünde yaşayan Michelle isimli bir erkek çocuğunun anlatışı ile okuyoruz hikayeyi. Bir gün Michelle, arkadaşlarıyla uzak bir tepeye çıkma yarışı yapıyor ve yarışı kaybediyor. Bu yüzden tepenin ardındaki eski ve terk edilmiş, yıkık dökük bir eve girme cezası alıyor. Bu ürkütücü yerde Michelle korkunç şeylerle karşılaşıyor fakat arkadaşlarına bundan bahsetmiyor.
Gördüklerini babasına ve en çok güvendiği arkadaşına anlattığında ise, şaşırtıcı ve üzücü sürprizlerle karşılaşıyor. Büyüklerin çirkin dünyasına şahit olmak zorunda kalıyor, para hırsının ve gözü dönmüş caniliğin ne olduğunu çok yakından tanıyor. Konudan ve Michelle’in karşılaştığı şeylerden çok bahsedip spoiler vermek istemem. :)
Genel yorumlarıma gelecek olursak, kitaba başlarken böylesi sürükleyici olacağını ve elimden bırakamayacağımı tahmin etmemiştim. Birçok kısımda, hissettiğim adrenalin ve korkunun yüzüme yansıdığını hissettim. Okumaya başladığımdan itibaren beni Güney İtalya’nın yoksulluk sınırındaki bu köyde yaşıyormuşum gibi hissettirdi, bitirdikten sonra da bir süre zihnimdeki bu dünyadan çıkamadım. Sizi içine çeken, anlatılan her şeyi yaşıyormuşsunuz, oradaymışsınız hissi veren başarılı bir romandı korkmuyorum.
Eğer okumadıysanız bir an önce edinmenizi tavsiye ediyorum. Bulunduğunuz yerden veya içinde olduğunuz psikolojiden sizi sıyırıp tamamen karakterlerin dünyasına gitmeye hazır olun. İyi okumalar…
Alını Çizdiklerim
Her ne kadar kendi cenazeme gidebilmeyi çok istesem de, ölmek isemiyordum. (sf 57)